φαρμακευτικά φυτά

Ονομασία ορισμένων φυτών που χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική ή από τα οποία λαμβάνεται με ειδική επεξεργασία παρασκεύασμα (εκχύλισμα) για τον ίδιο σκοπό. Ήδη από την αρχαιότητα οι άνθρωποι κατέφευγαν στα φυτά για την ανακούφιση των πόνων και τη θεραπεία των ασθενειών τους, ίσως μάλιστα η βαθιά πίστη τους στη θεραπευτική αξία πολλών φυτών οφειλόταν στη δεισιδαιμονία τους ή ακόμα και σε τυχαίες ανακαλύψεις. Η πίστη αυτή εδραιωνόταν σιγά σιγά εξαιτίας των ευνοϊκών αποτελεσμάτων της χρήσης τους και ο κατάλογος των φ.φ. εμπλουτιζόταν με νέα, καθένα από τα οποία υποδεικνυόταν για ορισμένη ασθένεια. Η εισαγωγή όμως των μεθόδων της χημικής ανάλυσης και της φαρμακολογικής έρευνας στα νεότερα χρόνια συνετέλεσε στον αποκλεισμό πολλών φυτών, γιατί αποδείχθηκε ότι δεν είχαν καμιά θεραπευτική αξία. Αναμφισβήτητα είναι πολλά ακόμα τα φυτά με μεγάλες θεραπευτικές ιδιότητες που παραμένουν τελείως άγνωστα και περιμένουν την ανακάλυψή τους και την εισαγωγή τους στην ιατρική επιστήμη. Για πολλά χρόνια η προμήθεια φ.φ. στηριζόταν στη συλλογή τους σε άγρια κατάσταση, στις μέρες μας όμως καλλιεργούνται συστηματικά και σε πλατιά κλίμακα. Στην Ελλάδα τα περισσότερα φυτρώνουν μόνα τους και μερικά καλλιεργούνται (μέντα, γλυκόρριζα, δάφνη, ρίγανη, χαμομήλι, ευκάλυπτος, λυκίσκος, μάραθο, σινάπι, μολόχα κ.ά.). Μεγάλη σημασία έχει η ώρα και η εποχή της συλλογής τους, καθώς και ο τρόπος της αποξήρανσης.